Fiat 125p

U mnie na ścianie wiszą grille ale maska też fajna hehe

Rufus zbierałeś te grille mówiąc że powiesisz je na ścianie myślałem że jaja sobie robisz ale gdy zobaczyłem Twoje biuro to szczenka mi opadła.

Maska na ścianie to nie głupi pomysł, tylko mogłeś ją solidnie wypolerować to by robiła za lustro

Z tą polerką to nie głupi pomysł

Bardzo intensywnie myślę nad sprzedażą tego Fiata.

Powód jest prozaiczny - teraz, kiedy Niebieski jest remontowany, nie mam gdzie go trzymać. W miejscu gdzie mieszkam nie ma garaży na wynajem, a nie mógłbym spać po nocach nie mając go na oku, trzymając na drugim końcu miasta. Stoi (brak OC - ale Fiat ma opinię rzeczoznawcy i jest uznany za pojazd historyczny, co za tym idzie można wykupić mu krótkoterminowe OC, np. na 30 dni) od 3 tygodni pod plandeką, sporadycznie przepalany, i serce mi się z tego powodu kraje. Początkowo myślałem, żeby Niebieski stał się moim daily car-em i po skończeniu "mieszkał" sobie pod chmurą, ale pieniądze które w niego ładuję skutecznie starają mi się wybić ten pomysł z głowy i pretenduje on coraz bardziej do miana mojej dużej zabawki.

Z kolei gdybym Kremowego oddał w dobre ręce to wpadła by dodatkowa kasa, dzięki której mógłbym rozwinąć bardziej ten remont, np. wzbogacając Niebieskiego we włoski lub brytyjski motor.

Dwa MRy na raz chyba mi wystarczą. Kiedyś trzeba będzie jeszcze posiąść Klasyka

Info nt. sprzedaży w dziale SPRZEDAM.

To ile sobie cenisz tego Anoiua? ten 2 motor jest z niebieskiego?

Nie kumam Narkee. Chcesz sprzedac w miare szlachetny rocznik i jezdzic jakims tam '81?
Chyba powinno byc odwrotnie. '81 na czesci,a '76 do lansu..
Nie wiem,ale moim zdaniem nie jest to trafna decyzja..
Lecz jak to mowia - "nie moj cyrk,nie moje malpy"
PZDR

Chciałbym mieć i 5 Fiatów, uwierz. Ale póki mieszkam ze starymi nie mam warunków, żeby je trzymać, niestety. Dopóki Niebieski stał w rozbiórce nie było tego problemu. Ba! Miałem miejsce na upartego na 4 auta, ale zburzyli mi jeden garaż. Teraz całe fundusze kieruję w remont Niebieskiego i nie mam nawet kiedy zająć się Kremowym. A niestety nie zarabiam kokosów, więc to masa wyrzeczeń. Pracuję po 10h dziennie, łącznie ze wszystkimi sobotami i na prawdę ciężko wszystko pogodzić. Powiem tak - z ciężkim sercem wolę, żeby ten Fiat trafił w ręce kogoś, kto będzie miał więcej czasu żeby mu poświęcić, niż żeby miał u mnie stać i ładnie wyglądać. Dwoma na raz nie pojadę... Chyba, że znalazłoby się miejsce z rewelacyjnymi warunkami, żebym mógł go garażować, za jakieś groszowe sprawy, to nie sprzedam. Chowanie kątem pod plandeką to nie to czego bym chciał.

Tak jak mowie..' 81 do ludzi '76 do lansu.. ale remont in progress,wiec w tej sytuacji za pozno. Chociaz,gdybym byl na Twoim miejscu,skonczylbym niebieskiego,sprobowalbym go pchnac i zarobiona kase wsadzilbym we wlasciwszy,'76 rocznik. No chyba, ze preferujesz pozniejsze roczniki DFów, czy o zgrozo FSO 1500...

Preferuję porobione Fiaty, a '76 w oryginale szkoda na, jak to popularnie się w środowisku mawia, kundlenie.
'81 to nadal Polski Fiat, nie FSO 125p, więc to mi wystarczy A kasy którą pcham w Niebieskiego, jak wiadomo, nigdy nie odzyskam, więc sprzedaż to nie byłby trafiony interes. Jak sobie życie poukładam to kupię pure Klasyka do lansu.

Bardzo rozsądna decyzja! Fakt, szkoda sprzedawać '76, ale jeszcze większa skoda by miał się zutylizować z powodu braku suchego garażu i kasy na utrzymanie. A że w Narkeem drzemie dusza tuningowca to lepiej niech dłubie Fiata który remontu wymaga, niż zupełnie ładnego (chyba) '76.

Dziś, po ok. miesiącu, odkryłem Fiaciora spod plandeki. Serce mi załomotało, jak ujrzałem jego kolor i zderzak. Conajmniej jakbym spotkał pierwszą miłość po latach.

Akumulator o dziwo nie padł. Za trzecim razem odpalił, chyba na 1 tłok. Po ciemku, nawet nie szukając "kablówki" wyczyściłem świece, jedną musiałem wymienić - zahulał. Powymieniałem bezpieczniki - wszystkie żółte ślepia zabłysnęły ciemnym już wieczorem, było ok 23-ej. Mimo braku OC i nawet tablic rejestracyjnych zrobiłem sobie kilkunastuminutową przejażdżkę.

Eh... Załapałem mega doła i jestem skołowany. Ten klimat naprawdę starego auta. Prowadzi się tak majestatycznie, bez pośpiechu (jazda nim a Czerwonym Fiatem to zupełnie inny świat). To nic, że coś tam klepie z silnika. To nic, że drży kontrolka ciśnienia oleju na wolnych obrotach. Jazda tym dziadkiem to frajda za każdym razem. Dziś szczególnie.

Nie chciałbym się go pozbywać, ale prawda jest taka, że nie wyrwę spod ziemi kolejnego garażu. Wynajem jakiegoś pierwszego-lepszego na drugim końcu miasta za 2-3 stówy miesięcznie nie jest na moją kieszeń, kiedy aktualnie żeby zarobić niecałe 2k muszę zapierdzielać w robocie po 240h miesięcznie. Przez co właśnie nie mam na nic czasu, na odpoczynek zwłaszcza.

Praktycznie całą kasę, która mi zostaje po opłaceniu wszystkich konieczności pakuję we Fiaty i spłacam długi, więc nie będę ukrywał - nie ma lekko. Nie myślcie, że chcę go sprzedać, bo potrzebuję pieniędzy. Zresztą - co ja za pieniądze mogę dostać. Nawet jeśli kilka tyś. to to jest nic, przy obecnych cenach wszystkiego. To też nie to, że chcę na hurra skonczyć Niebieskiego, nie. Mógłbym robić go i kolejny rok, nauczyłem się cierpliwości po kilku nie do końca przemyślanych kwestiach. Chciałbym mieć oba te Fiaty do konca świata i dzień dłużej. Powiecie, że mógłbym olać Niebieskiego i zostawić tylko Kremowego. Nie mogę. Ten "projekt" to nie tylko remont starego Fiata. To sprawa honoru, ambicji i udowodnienia sobie pewnych rzeczy. Mega ciężki nastrój mi się włączył. Zdaje się, że piszę ten bełkot, jak nastolatka pamiętnik...

Przez te Fiaty tracę rozum.